Selderijbladeren

Product geleverd in hersluitbare zak

- Zonder GMO - Zonder ionisatie -

Gebruik in de keuken:

Het zijn de bladeren van de selderij die worden gebruikt om soepen, sauzen, groenten, stoofschotels en pot-au-feu op smaak te brengen. Gehydrateerd met een beetje water, doen ze het uitstekend in kippen salade, gemengde salades (met kikkererwten, uien, olijven, tomaten en gekookte eieren). En net zoals de verse bladeren, kunnen de gedroogde bladeren worden gebruikt in court-bouillons voor schelpdieren en vis, evenals in wortelsap en tomatensap. De smaak, die veel sterker is dan die van peterselie, lijkt echt op die van maggikruid.

Bovendien, voor de kenners die op zoek zijn naar maggikruid, is het letterlijk zijn smaak-tweeling.

Wie ben ik?:

Oorsprong: Polen

Wetenschappelijke naam: Apium graveolens

Andere namen: Moerasmaggikruid, Moeras-peterselie, Geurige maggikruid, Italiaanse selderij

De voedingswaarde van selderij is goed bekend, maar er zijn ook veel medicinale eigenschappen die te danken kunnen zijn aan de antioxidanten in de plant. Het levert ons ook een belangrijke voedingstoediening van luteïne, een antioxidant uit de carotenoïd-familie.

Op te merken is dat sommige mensen allergisch kunnen zijn voor selderij.

Selderij is een tweejarige kruidenplant uit de familie van de Apiaceae (schermbloemen), gekweekt als groente voor zijn bladeren en wortel, die als groente worden gegeten, evenals voor zijn zaden.

De witte bloemen in schermen bloeien van augustus tot oktober.

In het wild komt het voor in Europese weilanden, vooral in het Middellandse Zeegebied, langs beekjes en in vochtige gebieden.

Er zijn vier grote variëteiten van deze soort, waarvan er drie veel worden gekweekt: Moerasmaggikruid (var. Graveolens), selderijstelen (var. Dulce), knolselderij (var. Rapaceum) en bladselderij (var. Secalinum).

Selderij is veeleisend en moeilijk te kweken, het geeft de voorkeur aan rijke grond en heeft veel water nodig.

°°°

Kleine geschiedenis:

De naam "selderij" komt van het woord "ache", afgeleid van het Latijn, wat "groeit in het water" betekent, verwijzend naar de natuurlijke habitat van de plant.

De term "selderij", die pas in 1651 werd geïntroduceerd, is afkomstig uit een Italiaanse dialect, dat afkomstig is van het Latijn "selinon", een Grieks woord dat oorspronkelijk de plant aanduidde.

500 jaar voor onze jaartelling gebruikten de Chinezen het al in de keuken. De Egyptenaren verzamelden de bladeren, stelen en zaden, die al als kruiden werden gebruikt.

***