Zoethoutpoeder

Product geleverd in hersluitbare zak 

Drogen van de wortel in de open lucht - Zonder GMO - Zonder ionisatie - 

Gebruik in de keuken:

Hier worden zoethoutwortels gebruikt die "geraspte" wortels worden genoemd, wat betekent dat de schors is verwijderd voordat ze tot een zeer fijn poeder worden vermalen. De smaak van dit zoethoutpoeder is daardoor bijzonder mild, zonder de uitgesproken bitterheid die in de schors wordt gevonden, een bijzondere en heerlijke mix van zachtheid met tegelijkertijd een uitgesproken zoete smaak.

Zoethoutpoeder combineert uitstekend met vanille, die het nog iets milder maakt, met munt, honing en karamel, en zelfs met kokosnoot. Het is ideaal om yoghurt, ijs, crèmes (zoals custard), koekjes en andere gebakjes, en zelfs sommige jams op smaak te brengen. U kunt het direct mengen in uw bereiding, die het onmiddellijk parfumeert zonder sporen achter te laten.

Zoethoutwortel wordt ook gebruikt in de farmacie, in snoep en bij de productie van dranken. Sommige mensen maken zelfs nog een soort pastis door zoethout te laten macereren, samen met enkele kruiden, in alcohol en suiker. Deze drank is heerlijk en volledig natuurlijk, hoewel u er natuurlijk niet te veel van moet drinken vanwege het alcoholgehalte.

Zoethout is ook heerlijk in infusies (kies in dat geval gehakte zoethout), puur of gecombineerd met thee, munt of zelfs om de smaak van sommige medicinale kruidentheeën te maskeren die soms moeilijk te drinken zijn! Het kan ook worden gemengd in het kookvocht van sommige witvleesgerechten zoals kip of parelhoen (met mate), en zelfs in sommige jams zoals die van meloen.

Veel mensen kauwen op zoethoutstokjes, vooral kinderen natuurlijk, maar ook mensen die proberen te stoppen met roken door zichzelf bezig te houden, vaak zonder te weten dat ze tegelijkertijd profiteren van dit krachtige middel! In de winter kan het kauwen op een zoethoutstokje bijvoorbeeld een zeer goede bescherming bieden tegen luchtweginfecties en wintervirussen!

Zoethout is tonisch, spijsvertering bevorderend en verzachtend voor de keel. Het wordt nog steeds aanbevolen tegen verkoudheid, bronchitis en keelpijn vanwege de slijmoplossende en hoeststillende eigenschappen. Let echter op: sommige actieve bestanddelen hebben ook het nadeel dat ze de bloeddruk verhogen, soms oedeem veroorzaken en het kaliumgehalte in het lichaam verlagen. Overmatige dagelijkse consumptie van zoethout of producten die het bevatten, kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Het wordt daarom sterk afgeraden voor mensen met hypertensie.

Wie ben ik?

Herkomst: Turkije

Wetenschappelijke naam: Glycyrrhiza glabra

Gebruikelijke namen: Gladde zoethout, caliche (in België), zoethouthout, zoethout

Zoethout is een overblijvende kruidachtige plant uit de vlinderbloemfamilie die groeit in struiken van 1 tot 1,5 meter hoog. Het zijn de aromatische wortels in de vorm van lange wortelstokken die worden geoogst voor consumptie. De plant heeft grote lichtgroene bladeren die lijken op die van acacia’s en produceert kleine blauwe tot paarse bloemen in rechtopstaande trossen. De vrucht is een kleine platte peul van 2 tot 3 cm lang met talrijke zaden. De plant is van oorsprong uit Zuid-Europa, met name uit het Middellandse Zeegebied.

Zoethout groeit op rijke, vochtige bodems en heeft een warm klimaat nodig, zoals dat van zijn geografische oorsprongsgebied rond de Middellandse Zee, maar ook in het zuiden van de Verenigde Staten, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, waar het al lang geleden is geïntroduceerd. Wanneer de plant zich thuis voelt, heeft deze de neiging om zeer invasief te worden: zelfs na het uitgraven van de wortels zal een enkel achtergebleven stuk een nieuwe plant opleveren!

De plant en de wortels worden met dezelfde naam aangeduid. Voor de wortels worden zowel het mannelijke als vrouwelijke geslacht door elkaar gebruikt, terwijl de plant altijd vrouwelijk is.

°°°

Kleine geschiedenis:

Zoethout was al bekend bij de oude Grieken en Romeinen, die het onder andere gebruikten om de stem te verzachten, en het lijkt erop dat de farao's er ook van genoten.

In de 13e eeuw werd in Montpellier, door zoethout en honing te combineren, een klein snoepje genaamd "grisette" uitgevonden. Het was ook in deze periode dat zoethout begon te worden geteeld rond de Middellandse Zee, terwijl het tot dan toe alleen in het wild groeide. Later werd het gemengd met geroosterde wortels van kweekgras om een zogenaamde "hospitalitaire" drank te maken, die vaak te vinden was op nachtkastjes in ziekenhuizen.

In de 15e eeuw, na de introductie van arabische gom door Jacques Coeur uit het Oosten, werd de uitvinding van kauwgom mogelijk, en deze werd op smaak gebracht met zoethout om snoep te maken.

In de 18e eeuw kwam in Parijs de trend van de "coco" op, een drank gemaakt van zoethout dat was geweekt in citroenwater. Het werd door heel Parijs verkocht, zelfs op straat. In dezelfde tijd werden ook cachous geconsumeerd, een mix van zoethout en arecanoten, die een lichte stimulerende werking hebben.

Ten slotte werd Napoleon Bonaparte eraan verslaafd na overmatige consumptie vanwege de verlichting die het bood voor zijn maagproblemen.

Vertaling:

Engels: licorice           Duits: Süssholz

***